Co zmieniło się w przepisach dotyczących dokumentacji medycznej?
Dokumentacja dodaj komentarz
Zagadnienia związane z dokumentacją medyczną często goszczą na moim blogu, ponieważ to temat ważny i bardzo związany z praktyką (patrz np. tutaj i tutaj). W związku z tym dziś trzeba wspomnieć, że w ciągu ostatnich kilku miesięcy Sejm intensywnie pracował nad przepisami dotyczącymi dokumentacji medycznej, czego efektem są zmiany ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta (dalej: u.p.p.). Dokonane zmiany są bardzo istotne, ponieważ zmieniają dotychczasowe zasady, odpowiadając na postulaty zgłaszane przez organizacje pacjentów.
Bodajże najważniejsza zmiana dotyczy art. 26 ust. 2 u.p.p. Obecnie przepis ten brzmi: „Po śmierci pacjenta dokumentacja medyczna jest udostępniana osobie upoważnionej przez pacjenta za życia lub osobie, która w chwili zgonu pacjenta była jego przedstawicielem ustawowym. Dokumentacja medyczna jest udostępniana także osobie bliskiej, chyba że udostępnieniu sprzeciwi się inna osoba bliska lub sprzeciwił się temu pacjent za życia, z zastrzeżeniem ust. 2a i 2b.”. Do dnia 8 lutego 2019 r. przepis ten stanowił, że: „Po śmierci pacjenta dokumentacja medyczna jest udostępniana osobie upoważnionej przez pacjenta za życia lub osobie, która w chwili zgonu pacjenta była jego przedstawicielem ustawowym”. W nowym brzmieniu przepisu wprowadzono kolejną kategorię osób, które są upoważnione z mocy prawa do dostępu do dokumentacji medycznej po śmierci pacjenta, tj. osoby bliskie. Osobą bliska w rozumieniu przepisów jest: małżonek, krewny do drugiego stopnia (np. córka, wnuk) lub powinowaty do drugiego stopnia w linii prostej (np. teściowa), przedstawiciel ustawowy, osoba pozostająca we wspólnym pożyciu lub osoba wskazana przez pacjenta. W chwili obecnej zatem każda osoba bliska po śmierci pacjenta ma prawo wystąpić o dokumentację medyczną tego pacjenta, pod warunkiem złożenia oświadczenia, że jest osobą bliską i wskazania, że inne osoby bliskie się nie sprzeciwiają udostępnieniu dokumentacji medycznej.
Ważnej zmiany dokonano także w art. 28 ust. 2a u.p.p., w którym wskazano, że nie pobiera się opłaty za pierwszorazowe udostępnienie dokumentacji medycznej od pacjenta albo jego przedstawiciela ustawowego w przypadku, gdy zażądano: sporządzenie jej wyciągu, odpisu, kopii, wydruku lub wydania na elektronicznym nośniku danych.
Ostatnią zmianą, na którą warto zwrócić uwagę, jest dodanie ust. 2a do art. 25 u.p.p., zgodnie z którym: „Dokumentacja medyczna może zawierać informację o kwocie środków publicznych należnych podmiotowi udzielającemu świadczeń opieki zdrowotnej za udzielenie tych świadczeń pacjentowi, którego dokumentacja dotyczy”. Przepis pozwala na zawarcie w dokumentacji medycznej informacji o kosztach udzielania świadczeń zdrowotnych (rozumianych jako należność wobec podmiotu leczniczego od NFZ za udzielanie świadczeń konkretnemu pacjentowi). Z uwagi na to, że nie wskazano miejsca, gdzie taka informacja ma się znaleźć, można wnioskować, iż można ją umieścić w każdym elemencie dokumentacji medycznej. Wydaje się jednak zasadne umieszczanie takich informacji w Karcie Informacyjnej Leczenia Szpitalnego czy w podsumowaniu wizyty.
Radosław Tymiński