Bardzo często lekarze pytają mnie, które procedury medyczne są najniebezpieczniejsze w znaczeniu: po zabiegach w obrębie jakich narządów lekarze najczęściej trafiają do sądu wraz z roszczeniem pacjenta. To dobre pytania, ponieważ oczywiste jest, że są procedury medyczne mniej lub bardziej ryzykowne. Poniżej przedstawię wyniki ciekawych badań amerykańskich i ich odniesienie do polskich realiów.

Uprzejmie informuję, że w związku z wakcjami, jak co roku, wstrzymuję się z publikowaniem postów na dwa miesiące. Strona zostanie zaktualizowana pod koniec sierpnia i ruszamy z szeregiem ważnych tematów. Gdyby jednak ktoś miał ochotę na prawno-medyczne rozważania, to zaproszam na mój podcast "Medycyna, leki, lekarze i prawo" dostępny tutaj.

Ostatnio ze zdwojoną siłą powrócił do mnie temat zawierania ugód pacjent – lekarz. Nie tylko z tego powodu, że prowadzę wiele spraw sądowych i przedsądowych, w których negocjuję, lecz także dlatego, że lekarze często o to pytają. Jeden z użytkowników mojej strony zapytał, czy opłaca mu się zawrzeć ugodę z pacjentem. Poniżej kilka informacji, które pozwolą na wyrobienie sobie własnego zdania.

To niewinnie brzmiące proste pytanie trafiło do mnie od jednego z użytkowników mojej strony. Jeden z lekarzy opisał następującą sytuację. W jego szpitalu zdecydowano, że położne mają prowadzić wszystkie porody, chyba że będzie konieczność cesarskiego cięcia. Jednakże opis przebiegu porodu ma dokonać lekarz, który w nim nie uczestniczył. Z tego powodu użytkownik mojej strony nabrał wątpliwości i zapytał o to, czy kierownik podmiotu leczniczego lub dyrektor medyczny mogą nakazać mu opisanie w dokumentacji medycznej porodu, przy którym on nie był i nawet nie wie co się tam działo, i podbicie się pod tym. Odpowiedź na to pytanie nie jest wcale jednoznaczna i zależy od kontekstu.

W ramach obsługi prawnej gabinetów lekarskich wspomagam lekarzy w różnych aspektach ich działalności. Ostatnio jeden z moich klientów miał w swoim gabinecie leczniczym aż trzy kontrole prowadzone przez uprawnione podmioty. Mój klient był bardzo zdziwiony tym, kto może go kontrolować. Warto więc przypomnieć, kto może kontrolować gabinet lekarski.

  Ostatnio jeden z użytkowników strony zapytał mnie, czy w 2022 r. nie było ważnych orzeczeń sądowych. Oczywiście były, jednakże w natłoku obowiązków nie zamieściłem odpowiedniego wpisu. A zatem teraz przedstawiam trzy w mojej ocenie ważne orzeczenia sądowe dla lekarzy i podmiotów leczniczych, które zapadły w 2022 r.

Dziś mówi się wiele o konieczności zmiany uregulowań prawnych w kontekście „klauzuli wyższego dobra”. Zwolennicy wprowadzenia takiego pojęcia do systemu prawnego podają różne argumenty na rzecz postulowanych przez siebie rozwiązań. Często argumenty te są oparte wyłącznie na własnych przekonaniach dyskutantów a nie na badaniach naukowych. Z tego powodu postanowiłem zająć się w dzisiejszym komentarzu kwestią pomijaną w szerszej debacie publicznej, czyli wpływem dobrej komunikacji na bezpieczeństwo prawne lekarza i pacjenta. Jak bowiem wynika z wielu badań naukowych, bardzo często bezpieczeństwo prawne lekarza i pacjenta zależy od umiejętności komunikacyjnych lekarza. Poprawa zaś umiejętności komunikacyjnych nie wymaga żadnych zmian prawnych ani nawet dużych nakładów finansowych. Wymaga jedynie zmiany stylu komunikowania się lekarza z pacjentem.

Ostatnio istotny udział w wygraniu sprawy sądowej miały kody ICD-10, dzięki którym wykazałem, że pacjent w tej sprawie nie stosował się do zaleceń. Za pomocą wpisów w dokumentacji medycznej udało nam się to wykazać bez żądnych wątpliwości. W związku z tym mogę z pełną odpowiedzialnością stwierdzić, że odpowiednie kodowanie wizyt ma znaczenie nie tylko statystyczne, lecz również prawne. Co jednak ciekawe, jako osoba, która rocznie audytuje dziesiątki dokumentacji medycznych, stwierdzam, że w wielu dokumentacjach medycznych nie znajdują kodów, które w oczywisty sposób odnoszą się do danego pacjenta.

Zasady i tryb stwierdzania zgonu są regulowane przez przepisy z lat 50 i 60 ubiegłego wieku, co powoduje, że nie można ich wprost przełożyć na aktualną organizację systemu ochrony zdrowia. W wielu kwestiach występują nielogiczności i niejasność, które staraliśmy się zinterpretować po to, żeby przedstawić Państwu jednoznaczne wytyczne. Nie zawsze jest to jednak możliwe.

Ostatnio słyszałem ciekawą dyskusję na jednej z konferencji na temat tego, czy do zlecenia farmakoterapii wystarczy, że pacjent ma wskazania. Część dyskutantów twierdziła, że tak, inni że to jednak nie wystarczy. Z punktu widzenia prawnego odpowiedź jest oczywista – nie wystarczy. Poniżej uzasadnienie stanowiska.