W tym filmie zajmuję się problemem bezpiecznego prowadzenia konsultacji lekarskich, które choć stanowią oczywistą część wykonywania zawodu lekarza, bywają też źródłem problemów prawnych. Zapraszam do komentowania. Film dostęny tutaj: https://www.youtube.com/watch?v=lW780kUsvCc

Na prośbę kilku zabiegowców, którzy zwracali się do mnie z pytaniami o rozszerzenie zakresu zabiegu operacyjnego (o czym pisałem tutaj), wracam do tematu, przedstawiając ważne orzeczenia sądowe w tej sprawie. Przypomnę, że odnoszą się one wszystkie do art. 35 ust. 1 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (dalej: u.z.l.), zgodnie z którym: „Jeżeli w trakcie wykonywania zabiegu operacyjnego albo stosowania metody leczniczej lub diagnostycznej wystąpią okoliczności, których nieuwzględnienie groziłoby pacjentowi niebezpieczeństwem utraty życia, ciężkim uszkodzeniem ciała lub ciężkim rozstrojem zdrowia, a nie ma możliwości niezwłocznie uzyskać zgody pacjenta lub jego przedstawiciela ustawowego, lekarz ma prawo, bez uzyskania tej zgody, zmienić zakres zabiegu bądź metody leczenia lub diagnostyki w sposób umożliwiający uwzględnienie tych okoliczności. W takim przypadku lekarz ma obowiązek, o ile jest to możliwe, zasięgnąć opinii drugiego lekarza, w miarę możliwości tej samej specjalności”.

Ostatnio jedna z użytkowniczek mojej strony zadała mi ciekawą serię pytań związanych z udzielaniem informacji lekarskiej przez telefon: „zwracam się z prośbą o odpowiedź na pytanie dotyczące udzielania informacji różnym osobom przez telefon. Czy każdemu członkowi najbliższej rodziny udzielamy informacji telefonicznej? Czy tylko osobom upoważnionym? Jak rozpoznać przez telefon osobą upoważnioną?”. Poniżej odpowiedzi na te pytania.

Zapraszam na obejrzenia nowego filmiku: Co robić, gdy podmiot leczniczy wzywa lekarza do złożenia wyjaśnień na piśmie? Coraz częściej podmioty lecznicze żądają od lekarzy wyjaśnień na piśmie w związku ze skargami pacjentów. Nie zawsze jednak takie wyjaśnienia na piśmie są korzystne dla lekarza. Ten filmik opowiada o tym, co zrobić, żeby te wyjaśnienia były bezpieczne dla lekarza. Film jest dostępny tutaj: https://www.youtube.com/watch?v=wjIr_uXHiWM

W otwartej niedawno dyskusji na temat stażu podyplomowego lekarzy pojawia się wiele argumentów, które przedstawiają różne strony tej dyskusji (patrz np. tutaj). Mam jednak wrażenie, że wiele z tych dyskusji jest prowadzonych na wysokim poziomie abstrakcji, w oderwaniu od realiów faktycznych i prawnych. Stąd chciałbym się z Państwem podzielić swoimi obserwacjami na temat tego, komu potrzebny jest staż podyplomowy z perspektywy prawnej. Moje obserwacje wynikają z tego czym się zajmuję, tj. obroną lekarzy w sprawach sądowych, w których coraz częściej głównymi bohaterami są lekarze z pierwszych lat specjalizacji.

Po wykładzie nt. pułapek teleporad zgłosiła się do mnie uczestniczka tego webinaru z niezwykle ciekawym pytaniem: „Czy mogę kontynuować leczenie, jeśli zgłasza się do mnie pacjent pierwszorazowy na teleporadę, który nie ma zaświadczenia lekarskiego z rozpoznaniem choroby, ale na profilu pacjenta są widoczne recepty, które były wypisywane wcześniej?”. Kwestia jest niezwykle interesująca i dlatego postanowiłem przyjrzeć się jej bardziej szczegółowo.

W tym filmiku o tym, jak należy się zachować, gdy pacjent nagrywa wizytę. Co warto powiedzieć? Co warto zrobić? Czy jest się czego bać? Całość dostępna tutaj: https://www.youtube.com/watch?v=1IqL5pafoFc&t=5s

Ostatnio jeden z użytkowników strony przedstawił mi do analizy bardzo ciekawy problem. Pisze tak: „dyrektor szpital w oficjalnym piśmie z nagłówkiem szpitala i jego podpisem zabrania lekarzom izby przyjęć wykonywać niektórych badań typu (np. BNP, D-dimery) a najnowsze zalecenia towarzystw kardiologicznych plasują je na pierwszym miejscu w diagnostyce różnych chorób (np. duszności). Czy w  sytuacji konfliktu prawnego przed sądem o brak wykonania tych badań na IP  lekarz może się podpierać takim pismem z dyrekcji? Kto ponosi odpowiedzialność za ewentualne niepożądane zdarzenie medyczne?”. Kwestia ta wymaga wyjaśnienia i dlatego dziś zajmę się tą sprawą.

Jeden z lekarzy-rezydentów napisał do mnie taki list: „jestem pozostawiony sam sobie ze wszelkimi decyzjami dotyczącymi pacjentów, mój kierownik specjalizacji na różne pytania odpowiada: masz PWZ to lecz jak umiesz, gdy proszę innych specjalistów o pomoc, odsyłają mnie do mojego kierownika i tu się robi błędne koło. Czy prawnie to tak powinno wyglądać?”.