Zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 16 czerwca 2023 r. o jakości w opiece zdrowotnej i bezpieczeństwie pacjenta, podmioty wykonujące działalność leczniczą w ramach umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych zawartej z Narodowym Funduszem Zdrowia mają obowiązek przeprowadzania badania opinii i doświadczeń pacjenta przy pomocy ankiety, której wzór minister właściwy do spraw zdrowia publikuje w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego tego ministra. Minister Zdrowia opublikował wzory tych ankiet dla POZ, dla AOS, dla teleporad i dla szpitali (wzory są dostępne tutaj: https://www.gov.pl/web/zdrowie/ankiety-badania-doswiadczen-i-opinii-pacjenta). Nie kwestionując potrzeby dokonywania ocen podmiotów wykonujących działalność leczniczą przez pacjentów, należy zwrócić uwagę na liczne wadliwości narzuconych przez Ministerstwo Zdrowia ankiet, począwszy od ich podstawowych założeń metodologicznych, a skończywszy na samej konstrukcji pytań. Poniżej przedstawiam własne spostrzeżenia i wnioski w tej sprawie.

Ostatnio otrzymałem takie pytanie od jednego z użytkowników mojej strony: „Nie wiemy z jakiej przyczyny zmarło dziecko, a rodzice nie wyrażają zgody na sekcję zwłok. Co mamy robić?”. Pytanie to pokazuje, że w zakresie sekcji zwłok pewne kwestie wymagają wyjaśnienia.

Ostatnio miałem bardzo ciekawą konsultację prawną, podczas której niestety musiałem przekazać swojemu klientowi złe wiadomości. Sprawa dotyczyła problemów z refundacją pewnego leku i – co niezwykle ciekawe – konsekwencji korzystania z powszechnie dostępnych serwisów internetowych.

Jeden z użytkowników mojej strony opisał taki problem: „przychodzi rodzic z dzieckiem na szczepienie i okazuje się, że pół roku temu – po poprzednim szczepieniu – był NOP. Czy mam taki NOP zgłaszać? Czy jest jakiś termin na zgłoszenie NOP”. Dziękując za to pytanie, postaram się przybliżyć zasady prawne związane ze zgłaszaniem niepożądanych odczynów poszczepiennych.

Kilka miesięcy temu opinię publiczną i środowisko lekarskie zelektryzowała sprawa lekarza anestezjologa z Ukrainy, zatrudnionego w szpitalu w Gorzowie Wielkopolskim, któremu prokuratora przedstawiła zarzut zabójstwa 86-letniego pacjenta i tymczasowo aresztowała. Warto dziś z perspektywy kilku miesięcy przyjrzeć się pewnym kwestiom prawnym, które występują w tej sprawie.

Ostatnio jeden z lekarzy napisał do mnie, że jest ortopedą, który wykonuje endoprotezoplastyki stawów w ramach niepublicznej ochrony zdrowia. Jeden z jego pacjentów zażądał karty implantu, a lekarz nie wie, czy ma obowiązek wydania takiego dokumentu.

Z uwagi na często powtarzające się pytania do mojej kancelarii przedstawiam Państwu wpis nt. trzech ważnych pytań o wewnętrzny system zarządzania jakością.

Bardzo często lekarze pytają mnie, które procedury medyczne są najniebezpieczniejsze w znaczeniu: po zabiegach w obrębie jakich narządów lekarze najczęściej trafiają do sądu wraz z roszczeniem pacjenta. To dobre pytania, ponieważ oczywiste jest, że są procedury medyczne mniej lub bardziej ryzykowne. Poniżej przedstawię wyniki ciekawych badań amerykańskich i ich odniesienie do polskich realiów.

Uprzejmie informuję, że w związku z wakcjami, jak co roku, wstrzymuję się z publikowaniem postów na dwa miesiące. Strona zostanie zaktualizowana pod koniec sierpnia i ruszamy z szeregiem ważnych tematów. Gdyby jednak ktoś miał ochotę na prawno-medyczne rozważania, to zaproszam na mój podcast "Medycyna, leki, lekarze i prawo" dostępny tutaj.

Ostatnio ze zdwojoną siłą powrócił do mnie temat zawierania ugód pacjent – lekarz. Nie tylko z tego powodu, że prowadzę wiele spraw sądowych i przedsądowych, w których negocjuję, lecz także dlatego, że lekarze często o to pytają. Jeden z użytkowników mojej strony zapytał, czy opłaca mu się zawrzeć ugodę z pacjentem. Poniżej kilka informacji, które pozwolą na wyrobienie sobie własnego zdania.