20.02.2018

Przegląd ważnych dla lekarzy orzeczeń sądowych (2016)

category Najnowsze comments dodaj komentarz

  Tradycją już się stało, że co jakiś czas sporządzam subiektywne zestawienie ważnych dla lekarzy orzeczeń sądowych, które zapadły w ostatnim czasie (zob. np. tutaj i tutaj). Minione dwa lata obfitowały w orzeczenia, które z różnych powodów można uznać za istotne dla praktyki wykonywania zawodu lekarza. Z tego powodu przedstawiam poniżej listę 3 orzeczeń z 2016 r., które są w moim przekonaniu warte szczególnej analizy i refleksji. Listę ważnych orzeczeń z 2017 r. przedstawię w jednym z kolejnych wpisów.
  W pierwszej kolejności trzeba zwrócić uwagę na wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 5 lutego 2016 r. (sygn. akt I ACa 609/15), w którym sąd odniósł się do zakresu obowiązku informacyjnego lekarzy. W sprawie tej chodziło o to, że podczas operacji cholecystostomii laparoskopowej doszło do uszkodzenia dróg żółciowych i założenia protezy dróg żółciowych. Powódka zarzuciła pozwanemu szpitalowi, że nie poinformował jej w zgodzie na zabieg o możliwości wystąpienia uszkodzenia dróg żółciowych. Sąd, analizując tę sprawę, stwierdził, że: „personel pozwanego Szpitala nie miał obowiązku poinformowania powódki o powikłaniach zabiegu cholecystektomii laparoskopowej, w tym o możliwości uszkodzenia dróg żółciowych, których prawdopodobieństwo wystąpienia było marginalne i nie wynosiło nawet 1% przypadków”. Z wyroku tego zdaje się płynąć teza, że nie są objęte lekarskim obowiązkiem informacyjnym te powikłania, które występują poniżej 1% przypadków.
  W drugiej kolejności przybliżę bardzo ważny wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 15 czerwca 2016 r. (sygn. akt VI ACa 461/15). W wyroku tym dokonano oceny często spotykanej w zgodach na zabiegi klauzuli: „pacjent wyraża zgodę na ewentualną zmianę techniki operacyjnej lub/i zakresy zabiegu lub/i rodzaju zabiegu, jeżeli w trakcie zabiegu lekarz uzna to za konieczne”.  W sprawie chodziło o to, że pacjentka zarzucała lekarzowi ortopedzie, iż w zgodzie na zabieg wskazano, iż lekarz dokona stabilizacji I kości śródstopia płytką LCP, zaś podczas zabiegu do stabilizacji użyto śrub. Lekarz zaś bronił się, że pacjentka podpisała zgodę na zabieg a w tej sytuacji konieczna była zmiana zakresu operacji, ponieważ u tej pacjentki śruby okazały się lepsze. Oceniając tę sprawę, sąd stwierdził, że wykroczono poza zakres zgody pacjentki i nie można tej zmiany uzasadniać zgodą pacjentki na ewentualną zmianę techniki lub zakresu zabiegu. Jak bowiem podkreślił sąd: „Zapis tego rodzaju należy uznać za nieskuteczny. Zmiana zakresu zabiegu, metody leczenia lub diagnostyki jest dopuszczalna w granicach wyznaczonych powołanym art. 35 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty [zagrożenie dla zdrowia i życia pacjenta w razie nieuwzględnienia nagłych okoliczności]”. Należy zatem podkreślić, że zmienić zakres zabiegu można jedynie w sytuacji unormowanej w art. 35 u.z.l. W konsekwencji sąd obciążył pozwanego kwotą 2000 złotych zadośćuczynienia za naruszenie praw pacjenta.
  Na koniec trzeba przybliżyć postanowienie Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 21 grudnia 2016 r. (sygn. akt II AKz 688/16), które dotyczy procedury zwalniania z tajemnicy zawodowej. W sprawie tej sąd musiał rozstrzygnąć, czy konieczne jest zwolnienie lekarza z tajemnicy zawodowej w trybie art. 180 § 2 k.p.k. w sytuacji, gdy zgodę na to ujawnienie wyrazi pacjent. Rozstrzygając tę sprawę, sąd podkreślił, że: „oświadczenie pokrzywdzonej w tej sytuacji niejako je [tj. postanowienie o zwolnieniu z tajemnicy zawodowej] zastępuje i stanowi wystarczającą podstawę do ich [tj. informacji objętych tajemnicą zawodową] ujawnienia”. Warto jednak dodać, że sąd wyraźnie zaznaczył, że: „rzeczone oświadczenie pacjenta powinno w sposób precyzyjny i personalny wskazywać osoby i okoliczności, których ujawnienia się domaga. Z uwagi na ogólność złożonego w sprawie przez pokrzywdzoną Z. K. oświadczenia, koniecznym jest jego uzupełnienie właśnie poprzez jego sprecyzowanie w zakresie danych personalnych lekarzy, którzy we wskazanym przez nią okresie udzielali jej pomocy lekarskiej”. Z orzeczenia tego płynie czytelny wniosek, że zwalnia lekarza z tajemnicy, a prokuratora z obowiązku uzyskiwania sądowego postanowienia o zwolnieniu z tajemnicy zawodowej lekarza oświadczenie pacjenta lub osoby bliskiej pacjentowi w sytuacji zgonu pacjenta. Należy jednak pamiętać, że oświadczenie pacjenta lub osoby bliskiej pacjentowi musi być precyzyjne i wskazywać dokładnie, ujawnienia których informacji się pacjent lub jego bliski domaga.


Radosław Tymiński

Komentarze

Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień przeglądarki oznacza akceptację polityki cookies i zastrzeżeń prawnych.