Czy lekarz może otrzymać nagrania z monitoringu w podmiocie leczniczym?

  Ostatnio jeden z użytkowników mojej strony napisał do mnie, że ma nietypowe pytanie. Sprawa jest dość ciekawa i – jak to często w sprawach medycznych – mamy dwie wersje wydarzeń. Wersja I (zespołu ratownictwa medycznego): przyjeżdżamy na SOR, wwozimy pacjenta, lekarz z SOR odmawia, ponieważ nie ma miejsc. Wracamy i odjeżdżamy do innego szpitala. W dokumentacji medycznej z pogotowia ratunkowego odnotowano, że SOR odmówił przyjęcia pacjenta. Wersja II (lekarza z SOR): otrzymujemy info z karetki, że wiozą pacjenta. Czekamy. Na podjeździe staje karetka. Z karetki nikt nie wysiada. Po 2 minutach karetka odjeżdża. W dokumentacji medycznej z pogotowia ratunkowego odnotowano, że SOR odmówił przyjęcia pacjenta. Lekarz z SOR twierdzi, że nie odmawiał przyjęcia pacjenta. W tej sprawie rozstrzygającym dowodem może być monitoring podmiotu leczniczego z SOR i jego okolic. Powstaje jednak pytanie, czy lekarz z SOR może otrzymać monitoring z podmiotu leczniczego.

  Zajmując się obronami lekarzy i podmiotów leczniczych od kilkunastu lat wiem, że to typowe, iż relacje świadków bardzo często się różnią (z reguły dwie strony procesowe to samo zdarzenie przedstawiają zupełnie inaczej). W tej sprawie jednak można stosunkowo prosto zdobyć dowód rozstrzygający różnicę zdań, tj. nagrania monitoringu szpitalnego z SOR i jego okolic. Niemniej istnieje jeden problem techniczny: „Nagrania obrazu uzyskane w wyniku monitoringu zawierające dane osobowe podmiot wykonujący działalność leczniczą przetwarza wyłącznie do celów, dla których zostały zebrane, i przechowuje przez okres nie dłuższy niż 3 miesiące od dnia nagrania” (art. 23a ust. 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej), po tym okresie podmiot leczniczy ma obowiązek zniszczyć nagrania. W tej sytuacji najczęściej będzie więc tak, że podmiot leczniczy zniszczy nagrania z monitoringu zanim jakikolwiek organ uprawniony (np. rzecznik odpowiedzialności zawodowej, prokuratura, sąd) wystąpi o ich zabezpieczenie.

  W takiej sytuacji doradzałbym lekarzowi i zespołowi ratownictwa medycznego to, żeby pisemnie wystąpili do kierownictwa szpitala z wnioskami:

• o skopiowanie i wydanie wnioskodawcy nagrań z monitoringu z określonego dnia i przedziału czasowego w celu zachowania dowodu mogącego posłużyć w postępowaniu dotyczącym odpowiedzialności prawnej członków zespołu ratownictwa medycznego lub obsady SOR;
• o zabezpieczenie nagrań z monitoringu z określonego dnia i przedziału czasowego w celu zachowania dowodu mogącego posłużyć w postępowaniu dotyczącym odpowiedzialności prawnej członków zespołu ratownictwa medycznego lub obsady SOR;
• o dokonanie komisyjnego i protokołowanego odtworzenia nagrania w obecności co najmniej 3 osób i sporządzenie notatki z tego, co uwidoczniono na nagraniu, w przypadku, gdyby wniosek zawarty w pkt 1) był niemożliwy do realizacji.

  Oczywiście dyrekcja podmiotu leczniczego nie musi tych wniosków uwzględniać, jednakże ja rekomendowałbym uwzględnienie wniosków wskazanych w pkt 2)-3). Podkreślam, że nawet jeżeli dyrekcja podmiotu leczniczego nie podejmie żadnego z opisanych powyżej działań, to ma to istotne znaczenie prawne. Po pierwsze, pokazuje, że wnioskodawca dołożył wszelkiej staranności w dążeniu do zabezpieczenia dowodów. Po drugie, pokazuje rolę kierownictwa podmiotu leczniczego w danej sprawie.

  Podsumowując, co do zasady lekarz lub kierownik zespołu ratownictwa medycznego nie mogą otrzymać nagrań z monitoringu, jednakże mogą wystąpić z wnioskiem o ich zabezpieczenie, co samo z siebie ma to istotne znaczenie prawne.

Radosław Tymiński