Kilka dni temu na zaproszenie Akademii po Dyplomie nagrałem webinar Jak uniknąć sytuacji konfliktowych w gabinecie lekarza POZ/pediatrycznym? Wszyscy, którzy mają konto na stronie podyplomie.pl, mogą go bezpłatnie odsłuchać. Będę wdzięczny za wszelkie Państwa uwagi i opinie. Link do webinara tutaj.

Wielokrotnie w gronie znajomych prawników i lekarzy dyskutowaliśmy o koniecznych zmianach w prawnych, które ułatwiłby wykonywanie zawodu lekarza w Polsce, ponieważ – nie ma co ukrywać – nie jest łatwo być obecnie lekarzem. Po jednej z takich dyskusji postanowiłem napisać o zmianach w przepisach, które miałby pozytywny wpływ na wykonywanie zawodu lekarza. Temat ten jest ważny, choć niedogmatyczny, i dlatego znakomicie nadaje się na różne dyskusje. Poniżej propozycje dwóch ważnych zmian systemowych.

Ostatnio otrzymałem od jednej z lekarek dramatyczny list, w którym pisała, że rodzice chcą zabrać sześciomiesięczne dziecko z atypowym zapaleniem płuc do domu. Użytkowniczka mojej strony pisze, że stan dziecka jest stabilny, ale poważny i wymaga ciągłego monitorowania. Wskazała też, że tłumaczyła rodzicom niebezpieczeństwa związane z zakończeniem leczenia szpitalnego, ale oni i tak żądają wypisu, grożąc jej sądem i prokuraturą, jeżeli nie spełni ich prośby. Lekarka napisała, że: „boję się sądu i prokuratury, ale sumienie mi nie pozwala wypisać tego dziecka. Co mam robić? Czy w ogóle można coś zrobić?”. Postaram się odpowiedzieć na te pytania.

Ostatnio wpłynęło do mnie kilkanaście pytań od lekarzy. Szczególnie cieszy mnie to, że coraz częściej pytają młodzi lekarze. Z uwagi na ilość pytań nie na wszystkie jestem w stanie od razu odpowiedzieć, jednakże staram się robić to systematycznie. Dziś poruszę kwestię, która pojawiła się w jednym z pytań. Jednak z użytkowniczek strony www.prawalekarza.pl zapytała mnie, czy zgodne z prawem jest wystawianie tzw. skierowania warunkowego do szpitala. Chodzi o wystawianie przez lekarzy (przede wszystkim z POZ) skierowań do szpitala „gdyby coś się zadziało”, „jeżeli objawy nie ustąpią” lub po prostu „na wszelki wypadek”. Jakkolwiek praktyka taka nie jest niezgodna z prawem, to uważam, że nie powinno się tak robić z przyczyn sądowych. Poniżej krótkie uzasadnienie.

Szanowni Użytkownicy, w sierpniu nie będę aktualizował strony. Kancelaria oczywiście działa, ale wakacje rządzą się swoimi prawami. Z kolejnymi wpisami powrócę już na początku września. W razie potrzeby pilnego kontaktu proszę dzwonić: 501-254-553. Można także nadal zadawać pytania e-mailowo.

Dość często zwracają się do mnie lekarze z pytaniami, co myślę o konkretnej tezie, sformułowanej na tym czy innym blogu, który prowadzą prawnicy reprezentujący pacjentów w sprawach o błędy medycznej. W polskiej blogsferze prawno-medycznej funkcjonuje kilka blogów, które polecałem uwadze lekarzy (patrz: tutaj). Warto jednak przyjrzeć się kilku tezom ostatnio prezentowanym na tych blogach, ponieważ pewne stwierdzenia mają bardzo istotne znaczenie dla lekarzy i dobrze jest, że o tych sprawach mówią i piszą także prawnicy, którzy na co dzień stają po drugiej stronie sali sądowej niż ja.

W związku z bardzo dobrym przyjęciem książki Prawo medyczne w przypadach, wspólnie z panem Jackiem Mroczkiem (psycholog) i wydawnictwem Medical Tribune oddajemy do Państwa rąk 2. część tej książki (Prawo medyczne w przypadkach. Część 2). W tej części znajdziecie Państwo kolejne 25 trudnych sytuacji wraz z komentarzem psychologicznym i prawnym jak należy się zachować, żeby sytuacja byłą bezpieczna dla lekarza i nie następowała eskalacja emocji.

Prowadząc ostatnio kurs dla lekarzy-położników z zakresu prawno-medycznych aspektów wykonywania USG w czasie ciąży, zwróciłem uwagę, że badanie ultrasonograficzne należy wykonać w ciąży co najmniej 4-5 razy. Spostrzeżenie to wzbudziło żywą dyskusję z dwóch powodów: po pierwsze, dlatego, że wygłosił ją prawnik, który zabrał głos w kwestii medycznej. Po drugie, z tego powodu, że wielu lekarzy stwierdziło, że nie ma konieczności medycznej 5-krotnego wykonywania badania USG w czasie ciąży. Poniżej pozwolę więc sobie wytłumaczyć, dlaczego prawnik powinien o tej sprawie mówić i skąd wzięła się liczba 5 badań USG w ciąży.

Drodzy użytkownicy mojego bloga! Dziś oddaję do waszych rąk poradnik, który przygotowałem wspólnie z mec. Jolantą Budzowską, znanym prawnikiem reprezentującym pacjentów w sporach z podmiotami leczniczymi i lekarzami. Panią Mecenas darzę dużym szacunkiem za to, że sprawy prowadzi z klasą właściwą najlepszym radcom prawnym i adwokatom – zawsze merytorycznie i bez podsycania (i tak wielkich) emocji.

Przygotowaliśmy ten poradnik dość długo, ponieważ dużo dyskutowaliśmy o poszczególnych sformułowaniach i często „ucieraliśmy” pewne zwroty tak, żebyśmy oboje się z nimi zgadzali. Mam nadzieję, że produkt finalny będzie przydatny zarówno pacjentom, jak i lekarzom i pozwoli uniknąć wielu niepotrzebnych spraw. Zapraszam do komentowania i zadawania pytań: radoslaw.tyminski@kancelariatyminski.pl. Poradnik do pobrania jest tutaj ewentualnie ze strony głównej.

Ostatnio trafiło do mnie pytanie, kogo może zatrudnić lekarz w swojej własnej praktyce lekarskiej. Jak pisze zdezorientowany użytkownik mojej strony: „spotkałem się ze stanowiskiem, że nikogo, bo praktyka lekarska jest osobistą formą prowadzenia działalności gospodarczej i nie ma możliwości zatrudniania”. Zdaniem czytelnika tego bloga, jest to „absurdalne, bo sprowadza się do tego, że lekarz musi sam rejestrować pacjentów, sprzątać i leczyć”. Uprzedzając dalsze rozważania można stwierdzić, że niektóre praktyki lekarskie mogą zatrudniać osoby do wykonywania czynności pomocniczych, inne zaś nie.

  Dzisiaj wpis lekki, świąteczno-urlopowy, jednakże tak jak poprzednie będący odpowiedzią na pytania nadesłane przez użytkowników mojej strony. Wielu z Państwa pytało o książki, które mogą pomóc w zrozumieniu tego co się dzieje w medycynie, bo nie ulega wątpliwości, że dzieje się wiele. Przede wszystkim zmieniły się realia wykonywania zawodu lekarza. Lekarz nie jest już nieomylnym autorytetem, lecz doradcą, a nawet konsultantem do spraw zdrowia, którego wiedza i postępowania jest na bieżąco weryfikowane w internecie. Z tego powodu w wielu publikacjach anglosaskich nie pisze się już o relacji lekarz-pacjent, lecz o relacji pacjent-internet-lekarz. Zmiany dotyczą nie tylko postrzegania zawodu lekarza, lecz także podejścia do zdrowia i prawa, a także medycyny. Na szczęście jest obecnie wiele książek, dzięki którym lekarz może lepiej zrozumieć aktualną sytuację i rolę prawa w medycynie. Poniżej subiektywne zestawienie lektur, które uważam, że warto znać, ponieważ pomagają spojrzeć na niektóre zagadnienia z innej perspektywy.

Na każdym szkoleniu, na którym jestem, zawsze pada to pytanie: „czy pacjent może nagrywać lekarza bez jego zgody”. Rozmawiając z lekarzami na ten temat, zwróciłem uwagę, że lekarze bardzo boją się nagrywania i wielu z nich uważa, że jest to niedopuszczalne i nielegalne, a także trudne. Niestety w dzisiejszej dobie nagrywanie (nie tylko lekarzy) jest bardzo łatwe, ponieważ prawie każdy dysponuje podstawowym urządzeniem nagrywającym: smartfonem, który jest standardowo wyposażony w aparat, kamerę i dyktafon. Nie dziwi więc, że nagrywanie zdarza się coraz częściej. W sprawach sądowych, w których bronię lekarzy, spotykam się nie tylko z nagraniami dotyczącymi przebiegu wizyty czy rozmowy z lekarzem, lecz także czynności lekarskich (np. w jednej ze spraw mąż pacjentki nagrywał telefonem poród i zachowania personelu medycznego).

Ostatnio trafiło do mnie ważne i ciekawe pytanie, dotyczące sytuacji prawnej lekarza po otrzymaniu prawa wykonywania zawodu (dalej: PWZ) i kompetencji izb lekarskich wobec lekarzy, wykonujących zawód. Jeden z użytkowników mojej strony napisał, że otrzymał pismo od okręgowej rady lekarskiej z informacją, że wzywają go do stawienia się na komisje, która ma zweryfikować jego „przygotowanie zawodowe”. Czytelnik był tym zbulwersowany, ponieważ – jak napisał – przez 30 lat wykonywania zawodu nikt nie weryfikował jego przygotowania zawodowego poza pacjentami, których wyleczył. W swoim e-mailu użytkownik pyta, czy izby lekarskie mogą wzywać do weryfikacji „przygotowania zawodowego” lekarza, wobec którego nie toczy się żadne postępowanie sądowe.

Buszując po internecie, można natknąć się na wiele ciekawych stron, które mogą być bardzo użyteczne dla lekarzy. Kilkakrotnie już pisałem o stronach, które z różnych powodów lekarze powinni znać. We wpisie Lekarzu bądź czujny! (tutaj) wskazałem strony zawierające instrukcje dla pacjentów, jak postępować w sytuacjach, w których pacjent chce pozwać lekarza. Z kolei we wpisie Strona, o istnieniu której musi wiedzieć każdy lekarz (tutaj) informowałem o stronie, na której pacjenci mogą sprawdzić, czy przepisane leki wchodzą między sobą w interakcje i jakiego rodzaju to są interakcje. Wreszcie we wpisie Strona, którą każdy lekarz musi odwiedzać codzinnie (tutaj) zwróciłem Państwa uwagę na stronę, na której ukazują się komunikaty bezpieczeństwa publikowane przez Prezesa Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych i dotyczące dopuszczonych do obrotu produktów leczniczych. Dziś chciałbym przedstawić Państwu dwie ważne strony: http://lexmonitor.pl/ oraz https://www.ismp.org/. 

  Bardzo często w swojej praktyce spotykam się z tym, że pewne postępowanie diagnostyczne, terapeutyczne lub administracyjne jest na lekarzu wymuszane przez kierownictwo miejsca pracy. W tym kontekście warto jednak pamiętać, że kierownictwo podmiotu leczniczego nie może ingerować we wszystkie decyzje lekarza.

  Dzisiaj temat tylko pozornie niezwiązany z prawem, lecz w praktyce niezwykle ważny. Uważam, że konieczne jest stworzenie oficjalnie zatwierdzonych i przyjętych (np. przez samorząd lekarski, CEM, Ministerstwo Zdrowia, konsultantów krajowych) listy podręczników obowiązujących do specjalizacji lekarskich. Moim zdaniem, każda specjalizacja lekarska powinna mieć wskazany jeden podręcznik obowiązujący do państwowego egzaminu specjalizacyjnego (PES).

Szanowni Użytkownicy, w związku z planowanym w sierpniu urlopem uprzejmie informuję, że strona prawalekarza.pl nie będzie w sierpniu aktualizowana. Wszystkich czytelników zapraszam po nowe informacje od 1 września. Radosław Tymiński

  W Internecie istnieje wiele stron i blogów poświęconych zagadnieniom prawa medycznego. Przeważnie są one prowadzone przez prawników lub kancelarie prawne i mają charakter poradników, w których publikowane są odpowiedzi na najczęściej zadawane pytania. Należy jednak zwrócić uwagę na nowy trend: pojawienie się wyspecjalizowanych serwisów poświęconych błędom medycznym. Jest to stosunkowo nowa tendencja, której lekarze powinni się uważnie przyjrzeć, ponieważ wkrótce będą mieli do czynienia ze świadomymi i uwrażliwionymi na ten problem pacjentami. Poniżej prezentuję trzy serwisy, które warto odwiedzić:

W dniu 31 sierpnia 2016 r. wejdzie w życie rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 9 listopada 2015 r. w sprawie standardów postępowania medycznego w łagodzeniu bólu porodowego (Dz. U. poz. 1997). Ponieważ rozporządzenie to przewiduje nowe obowiązki podmiotów leczniczych i lekarzy, warto się z nim zapoznać i przygotować do jego wejścia w życie.

Ostatnio od użytkowników mojej strony otrzymałem kilka pytań dotyczących anestezjologii. Pewne wątpliwości wywołuje interpretacja przepisów rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 20 grudnia 2012 r. w sprawie standardów postępowania medycznego w dziedzinie anestezjologii i intensywnej terapii dla podmiotów wykonujących działalność leczniczą (Dz. U. z 2013 r., poz. 15, dalej: rozporządzenie anestezjologiczne). Poniżej przedstawiam odpowiedzi na te pytania, które do mnie spłynęły. Równocześnie zachęcam przedstawicieli innych specjalizacji także o zbieranie pytań i przysyłanie ich do mnie.