11.01.2014

Czy można stosować na receptach nazwy międzynarodowe leków?

category ZUS, NFZ, recepty i refundacja comments dodaj komentarz

Ostatnio otrzymałem ciekawe pytania, dotyczące stosowania na receptach nazw międzynarodowych. Przed udzieleniem odpowiedzi na pytanie, czy można to robić chciałbym odnieść się szerzej do wykładni sformułowania „nazwa międzynarodowa”.

Po pierwsze, definicję wyrażenia „nazwa międzynarodowa” zawarto w ustawie refundacyjnej, zgodnie z którą: nazwa międzynarodowa leku to „nazwa leku zalecana przez Światową Organizację Zdrowia” (art. 2 pkt 12). Tymczasem WHO nie posługuje się kategorią „nazwa międzynarodowa”, lecz kategorią „międzynarodowa nazwa niezastrzeżona” (international nonproprietary names – INN). INN to substancja farmaceutyczna albo aktywne składniki farmaceutyczne. Definicja zawarta w ustawie refundacyjnej jest zatem nieprecyzyjna.

Po drugie, zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 8 marca 2012 r. w sprawie recept lekarskich (Dz. U. poz. 260, ze zm.), istnieją następujące rodzaje nazw, które można zamieszczać na receptach: „nazwa”, „nazwa powszechnie stosowana (międzynarodowa)”, „nazwa rodzajowa”, „nazwa handlowa”. Nazwy te – zgodnie z założeniem racjonalności ustawodawcy – nie są synonimami, co powoduje, że należy je rozróżniać. Powstają zatem pytania: czym różni się nazwa rodzajowa od nazwy międzynarodowej? Czym różni się nazwa od nazwy handlowej? Nie ma obecnie żadnej jednoznaczniej odpowiedzi na pytanie.

Po trzecie, rozporządzenie w sprawie recept lekarskich dopuszcza użycie wszystkich ww. nazw leków (w tym nazwy międzynarodowej), o ile pozwalają one „w jednoznaczny sposób” określić przepisany lek (§ 6 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia). Jednoznaczne określenie przepisanego leku to sytuacja, w której farmaceuta może wydać tylko jeden, konkretny lek.

Podsumowując, na rynku istnieje wiele leków, mających tę samą nazwę międzynarodową, a inne nazwy handlowe. Z tego powodu używanie nazwy międzynarodowej może prowadzić do sytuacji, w której farmaceuta nie jest w stanie jednoznacznie ustalić o jaki lek chodzi. Dlatego posługiwanie się nazwą międzynarodową leku na recepcie należy ograniczyć tylko do przypadków, w których takiej nazwie odpowiada tylko jeden lek dostępny na rynku (często dotyczy to sytuacji, w której nowowprowadzony lek nie ma jeszcze generyków).

 

Radosław Tymiński

Komentarze

Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień przeglądarki oznacza akceptację polityki cookies i zastrzeżeń prawnych.